ای کجایی که دلم برات تنگ شده

شاید هم تو قلبت از سنگ شده

دل من تنگ برات طاقت دوری نداره

چقدر داد زدم هیچکی صدام نداره

عاشقت گشته ام و کشته ی رویت شده ام

صورت ماهت که دیدم زودی بیهوش شدم

من تو را دوست دارم ای رفیق ساده دل

باور نمی کنی بپرس از دوستان اهل دل

کاش می شد که مرا باور کنی

من بشینم جنب تو حرفها آغاز کنی

عشق تو مرا برده از هوش و برم

که نتوانم تو را درخواب هم از یادم بببرم

 

نوشته شده در پنج شنبه 90/5/6ساعت 6:49 صبح توسط amir نظرات ( ) | |